POEZJA - TYGIEL KULTURY

HANNA KOMAR

– Plac Niepodległości –

skradliście mój głos
oddajcie mój głos!
będę tu przychodziła codziennie
póki nie usłyszę go znowu
echo moich kroków
roztrzaska wasze
mury z betonu
żal w moich oczach
stłucze szyby
waszych pustych okien

HANNA KOMAR

– W naszej celi –

na czterech
wszystko wspólne:
ciekła biel
lepka ochra światła
skrzypienie łóżka
zimno, zwinięte jak obwarzanek
słońce za gęstym szkłem
świeże powietrze przez szparę w oknie
łomot pędzących pociągów
trzaskanie drzwi
pukanie zza ściany
ciepła woda w prysznicu
dezodorant
gazeta z krzyżówkami
głos, który czyta książkę
zagęszczony czas
prośby
przekleństwa
koszmary
oczekiwanie
i jedno na wszystkich
„Kiedy wyjdę na wolność…”

Z języka białoruskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

TAĆCIANA SKARYNKINA

– Bogowie patrzą z ciekawością –

Bogowie patrzą
z ciekawością
patrzy Budda patrzy Jezus
patrzy Kryszna patrzy Ra
jak mój kraj
wije się w skurczach
wyrastając
ze skóry starej
skóra do krwi
się obdziera
łapie się po drodze
wszystkiego
kłamie że wszystko
jak było
zostanie
próżne starania.

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

TAĆCIANA SKARYNKINA

– Bogowie patrzą z ciekawością –

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

SABINA BRILO

***

poczucie humoru nas wyręczało
ratowało
przed głodem
niepewnością
wrażeniem że nie ma już
ani
poczucia zagrożenia
ani
poczucia wspólnoty
nie ma
żadnego współczucia
jest poczucie humoru
do
całkowitej
nieczułości

OLGA MARKITANTOWA

***

Nauczyłam się jeść, oduczyłam się spać,
od dawna już nie pamiętam, kiedy zdążyłam zapomnieć.
Zmęczenie przygniotło jak wyrwana sosna,
bezsenne drzwi dłubie delikatny ptasi łeb.
Ktoś we mnie się cieszy –
chcę poznać tego człowieka.

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka

INESSA GANKINA

***

Miasto, w którym przyszedłeś na świat,
zajęte przez orków,
biją pałkami,
czają się w bramach.
Miasta, w którym przyszedłeś na świat,
bronią wózki dziecięce,
kobiety w bieli,
twoi uczniowie.
Miasto, w którym przyszedłeś na świat,
jeszcze ufa miłości
i nie chce krwi.
Miasto, w którym przyszedłeś na świat,
płacze po nocach,
skręca się w bólach porodowych –
życie nie będzie już takie samo.
Szkoła otwiera drzwi na oścież,
kreda stuka po tablicy,
nauczyciel odchodzi ze spuszczoną głową
do ciemnej bramy klęski.

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

VIERA ŻYBUL

***

Przywidziało się.
Ciemność, całkowita ciemność nie do pokonania.
Wyciągasz dłoń, żeby sprawdzić,
czy się na coś nie natkniesz,
i wyczuwasz ręce, ręce,
i ktoś ściska twoją dłoń.

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

AKSANA SPRYNCZAN

***

na balkon biały
wychodzisz
w czerwonej koszuli
pokazujesz rękami serce
patrząc w górę
rozumiem
że miłość moja
stała się miłością
do Ojczyzny

Z języka rosyjskiego przełożyła Natalia Rusiecka.

SABINA BRILO

***

– Mamo, kim są ci wszyscy ludzie,
którzy nie życzą nam źle?
– To są, córeczko, ludzie,
którzy potrafią żyć.
– Czemu oni potrafią,
a my nie?
– Nie wiedzieliby, że potrafią,
gdyby nie było nas.
– A może to akurat my
żyjemy jak trzeba, nie oni.
– Cicho, córeczko, ich jest wiele.
Oni nie życzą nam źle.